ورق سیاه چیست؟ + آشنایی با انواع و کاربرد ورق سیاه

ورق سیاه چیست و چگونه تولید می‌شود؟

ورق سیاه از جمله پرکاربردترین محصولات فولادی است که رنگی تیره و ظاهری مات دارد؛ از این رو به این محصول ورق سیاه می‌گویند. این محصول در فرآیند نورد گرم و در دمای بیش از 930 درجه سانتی‌گراد و با حداقل ضخامت 1.5 میلی‌متری تولید می‌شود. کارخانجاتی که در زمینه تولید ورق سیاه فعالیت می‌کنند، این محصول را به دو صورت تولید و روانه‌ای بازار می‌کنند.

رول: معمولا ورق‌هایی که دارای ضخامت کمتر از 15 میلی‌متر هستند، به صورت رول شده روانه بازار می‌شوند. ورق‌های عرضه شده به صورت رول محدودیتی در طول ندارند و فروش آن در بازار با عرض‌های 1.25 و 1.5 متر انجام می‌شود.

شیت: کارخانه‌هایی که ورق سیاه ضخیم تولید می‌کنند، محصولات خود را به صورت شیت‌های فابریک با طول محدود عرضه می‌کنند.  در این نوع از تولید، محصولات معمولا 6 یا 12 متر طول و 1.25 تا 2 متر عرض دارند. البته برخی مشتریان، ورق را با ابعاد و ضخامت مورد نظر خود به صورت شیت به کارخانه‌ها سفارش می‌دهند.

قیمت ورق آهن سیاه به دلیل عواملی مانند نوسانات بازار ارز،  قیمت مواد اولیه، میزان عرضه و تقاضا، قیمت جهانی آهن و شرایط حاکم بر بازار به طور مداوم تغییر کند. شما به صورت لحظه‌ای می‌توانید قیمت ورق سیاه از تسفا مشاهده کنید

عنصرهای تشکیل‌دهنده ورق سیاه

در تولید ورق سیاه از عنصرهای مختلفی استفاده می‌شود که هر کدام از آن‌ها خاصیت مکانیکی مشخصی به ورق اضافه یا کم می‌کنند.  مهم‌ترین عنصرها در تولید این محصول عبارت‌انداز:

کربن: یکی از اصلی‌ترین عنصرهای تشکیل دهنده ورق سیاه است که با افزایش یا کاهش آن، سختی و استحکام ورق فولادی کم و زیاد می‌شود. در واقع اگر کربن زیاد باشد، استحکام  و سختی افزایش و در مقابل انعطاف و قابلیت جوشکاری آن کاهش می‌یابد.

منگنز: منگنز، استحکام و سختی ورق سیاه را افزایش و قابلیت نورد و جوشکاری فولاد را هم تا حدودی بهبود می‌دهد.

سیلیسیم: از سیلیسیم  برای اکسیژن زدایی و افزایش قابلیت سختی در ورق‌های سیاه استفاده می‌شود. با  اضافه شدن عنصر سیلیسیم، لایه‌ای مقاوم برای مقاومت در برابر خوردگی روی سطح ورق ایجاد می‌شود. علاوه بر این، سیلیسیم کمک می‌کند مقاومت مکانیکی فولاد در برابر فشار و کشش نیز افزایش پیدا کند.

فسفر: فسفر به دلیل مضراتی که دارد، به صورت بسیار محدود و در حد مجاز در ساخت ورق‌های فولادی استفاده می‌شود. با اضافه کردن این عنصر به ورق، شکنندگی و ترد بودن محصول نیز افزایش پیدا می‌کند.

گوگرد: گوگرد هم عنصری مضر به حساب می‌آید که به صورت بسیار محدود به ورق‌های فولادی اضافه می‌شود. عنصر گوگرد کمک می‌کند مقاومت فولاد در دمای بالا افزایش یابد  و ماشینکاری و براده برداری نیز آسان‌تر شود.

به غیر از این عناصر، در تولید ورق‌های سیاه از کروم، نیکل و چند عنصر دیگر  با درصد پایین‌ نیز استفاده می‌شود. در نهایت، درصد استفاده از هر عنصر بستگی به کاربرد و نوع ورق دارد. به عنوان مثال برای ساختمان سازی که به ورق سیاه مستحکم نیاز است، کربن بیشتری به ورق (گرید st52) اضافه می‌شود اما در صنعت خودروسازی که قابلیت جوشکاری اهمیت بیشتری دارد، از ورق‌‌های سیاه با درصد کربن کمتر (گرید st37) استفاده می‌شود.